The Legends : Etta James

Από το www.rollingstone.com - Απόδοση στα ελληνικά Sonia Gerogianni & Alex Tzotzolakis

Blues, soul, jazz, R&B, αλλά και rock ερμηνεύτρια, η Etta James, έχει σφυρηλατήσει μια πορεία πενήντα χρόνων, χαρίζοντας την δυναμική φωνή της σε πολλά hit singles, τέσσερα Grammys και μια εξέχουσα θέση στο Rock and Roll Hall of Fame.

Η Etta James ήταν ακόμη στα πρώτα χρόνια της εφηβείας της, όταν τραγουδούσε για ένα μικρό σχήμα με το όνομα Peaches. Τότε ήταν που ο γνωστός R&B bandleader, ο  Johnny Otis την ανακάλυψε.

Στο σπίτι του Otis στο L.A., ο ίδιος και η Etta  έγραψαν το πρώτο hit, "Roll With Me, Henry" , κάτι σαν «απάντηση» στο κομμάτι των Hank Ballard and the Midnighters'  "Work With Me, Annie".

Το κομμάτι αυτό έγινε Νο.2 R&B hit το 1955. Τον ίδιο χρόνο η Georgia Gibbs έκανε Νο.1 Pop hit με μια ελαφριά διασκευή του κομματιού, το "Dance With Me, Henry", τίτλο τον οποίο υιοθέτησε και η James αργότερα και για τη δική της version.

Στα μέσα της δεκαετίας του πενήντα, η έγινε η μούσα του Otis, πετυχαίνοντας άλλο ένα R&B hit με το "Good Rockin' Daddy" (Nο.12, 1955).

Το 1960 πραγματοποίησε μεταγραφή από την Modern στην Chess Records' Argo, και τα R&B hits επανήλθαν : "All I Could Do Was Cry" (Νο.2 R&B), "My Dearest Darling" (Nο.5 R&B), και το ντουέτο με τον Harvey Fuqua (των Harvey and the Moonglows) με τίτλο "If I Can't Have You" (Nο.52 pop, Nο.6 R&B).

Έκανε επίσης φωνητικά για τον Chuck Berry στο  "Almost Grown" και το "Back in the U.S.A."

Το 1961 η Etta είχε ακόμη περισσότερα Top Ten R&B hits με το "At Last" (Νo.2 R&B) και το  "Trust in Me" (Νο.4 R&B), ενώ το 1962  με το "Something's Got a Hold on Me" (Νο.4 R&B) και το "Stop the Wedding" (Nο.6 R&B).

Το 1963 δήλωσε την παρουσία της στο pop chart με το "Pushover" (Nο.25 pop, Nο.7 R&B), αλλά και το "Pay Back" (Nο.78), το "Two Sides to Every Story" (Nο.63), και το  "Would It Make Any Difference to You" (Νο.64).

Το 1964 , το  "Baby, What You Want Me to Do?" έγινε Nο.82 ενώ το "Loving You More Every Day" Νο.65.

Στο μεταξύ από τα ‘60s μέχρι και το 1974, η Etta περνούσε τον περισσότερο καιρό στην Ψυχιατρική Κλινική του L.A. «Tarzana» , λόγω της εξάρτησής της από την ηρωίνη.

Εξακολουθούσε να κάνει επιτυχίες με κομμάτια όπως το "Tell Mama", το "Losers Weepers" και το "I've Found a Love", και παρ’ ότι για πολύ καιρό δεν είχε σημειώσει καμία δισκογραφική επιτυχία, εξακολουθούσε να παραμένει πολύ δημοφιλής ερμηνεύτρια.

Το 1977 εμφανίστηκε στο Montreux Jazz Festival, ενώ ήταν opening act σε ορισμένες από τις συναυλίες των Rolling Stones κατά το 1978 U.S. tour.

Το Seven Year Itch ήταν παραγωγή του Barry Beckett, house keyboardist του θρυλικού Muscle Shoals studio στην Alabama, όπου και η James ηχογράφησε αρκετές επιτυχίες της R&B όπως το "I'd Rather Go Blind".

Επέστρεψε στο Muscle Shoals για την ηχογράφηση του The Right Time, που αποτέλεσε και την εκ νέου συνεργασία της με τον Jerry Wexler (παραγωγός επί μακρόν και για την Aretha Franklin, με τον οποίο η James είχε προηγουμένως συνεργαστεί για το Deep in the Night) και περιελάμβανε ένα ντουέτο με τον Steve Winwood.

Σχεδόν αμέσως μετά την κυκλοφορία του album, ήρθε και η είσοδός της στο Rock and Roll Hall of Fame.

Κέρδισε το πρώτο της Grammy το 1994 για το Mystery Lady: The Songs of Billie Holiday.

Το 1995 εκδόθηκε η αυτοβιογραφία της Rage to Survive,  ενώ το 2001 πραγματοποιήθηκε και η είσοδός της στο Blues Hall of Fame.

Το 2003 απέκτησε ένα Grammy για Επίτευγμα Ζωής και ένα δικό της αστέρι στο Hollywood Walk of Fame.

Άλλα δύο Grammys ακολούθησαν, ένα για το Let's Roll και άλλο ένα για το Blues to the Bone.

Το 2006 κυκλοφόρησε το All the Way από την RCA Records και κέρδισε το βραβείο Billboard's R&B Founders.

H Etta James έφυγε από τη ζωή στις 20 Ιανουαρίου του 2012